Psychoterapia par

para
Psychoterapia indywidualna i grupowa, to dwa podstawowe rodzaje psychoterapii. W określonych trudnościach istnieje jeszcze jednak możliwość aby w sesji psychoterapeutycznej uczestniczyły dwie osoby – para. Taki rodzaj psychoterapii najczęściej nazywany jest psychoterapią małżeńską, jakkolwiek nowe trendy w psychoterapii postulują zmianę nazwy na psychoterapię par, bowiem „psychoterapia małżeńska” sugeruje, iż po pomoc mogą zgłaszać się jedynie małżonkowie, a tak nie jest.

Psychoterapia par kierowana jest do dwojakiego rodzaju osób. Jedną grupę najczęściej odwiedzających gabinet psychoterapeutyczny par, stanowią osoby, które przeżywają poważne trudności w związku i psychoterapia jest dla nich sposobem na uratowanie związku i odbudowanie go. Drugą grupę – znacznie rzadszą – stanowią pary, które choć dobrze funkcjonują, chcą rozwijać swój związek, stać się bardziej świadomymi siebie ludźmi i dzięki temu, budować jeszcze lepszy, trwalszy i bardziej dojrzały związek. W obu przypadkach, psychoterapia małżeńska (dla par) może spełnić swoje zadanie, o ile tylko obie uczestniczące w niej osoby, będą rzeczywiście gotowe na to, by pracować nad swoim związkiem i relacją.

Jak namówić partnera na psychoterapię dla par?

Bardzo często, potrzebę uczestniczenia w psychoterapii odczuwa tylko jednak osoba z pary. (Nie koniecznie kobieta, jak zwykło się uważać). Druga osoba, zdecydowanie odmawia udziału w terapii dla par, najczęściej negując istnienie trudności w związku. Jak sobie z tym radzić?

  1. Nie nazywaj psychoterapii leczeniem a rozwojem – leczenie zakłada chorobę. Twój partner może nie chcieć przyznać się do tego, że tworzycie "chory związek".
  2. Mów o swoich potrzebach i o tym, że ty potrzebujesz wspólnej terapii. Mów "ja" zamiast "my" - w ten sposób dasz partnerowi przestrzeń.
  3. Wspieraj partnera mówiąc mu, jak bardzo zależy Ci na waszym związku.
  4. Niechęć do psychoterapii dla par często wynika z lęku. Zapytaj partnera czego się boi, a jeśli nie chce powiedzieć, podpowiadaj mu zadając konkretne pytania "Np. czy boisz się, że po terapii się rozstaniemy? Czy boisz się, że przestanę cię kochać?" - rozwiej wątpliwości partnera.
  5. Poproś partnera o pomoc. Wytłumacz mu, że jest Ci źle w obecnym układzie i potrzebujesz pomocy, a jego obecność jest niezbędna – w ten sposób możesz namówić do psychoterapii osobę, która boi się naznaczenia jako osoba z problemami.